Omlet, kogel-mogel, chleb z masłem i ketchupem, i kakao z cukrem mieszalam w młynku do kawy i tak jadłam.

Anna o matko. Wczoraj sobie zrobiłam i wcinałam ze smakiem? Niestety żaden z moich chłopaków, nie podziela mojej miłości do cebuli

Taka oto sytuacja : mała Ninka biega za wszystkimi i chce się wszystkiego dowiedzieć .jako ze jest wychowywana w wielopokoleniowej rodzinie , z pradziadkami „na chodzie”, wszędzie jej pełno . Tu pójdzie na grzyby z pradziadkiem a prababcia usmaży na płycie pieca kaflowego pieczarki i mała Ninka wsunie aż miło (tak, tak pieczarki nie dla małych dzieci).oczywiście ninka nauczy się rozpoznawac pieczarkę polną od karbolowej – tej trującej, które dziwnym trafem
Rosną koło siebie .pieciolatka już je rozpoznaje dzięki nauce pradziadka .tam znów mała Ninka spędzi czas z dziadkiem Heniem który przygotuje jej jej pierwszy fast food lat 90tych :na starej patelni smażoną kiełbasę polaną roztopionym serem. Tu znów Ninka z pradziadkiem pójdzie po spróchniałe drewno żeby okadzać nim z pszczoły( tak, tak było ukąszenie i skośne oczy . I wiem ze można być uczulonym , to niebezpieczne itd;)). Potem próbować słodyczy lat 90tych czyli brudnymi rękoma jeść plaster miodu albo maczać w nim palce już po przeciśnięciu przez ręczną praskę. Mała Ninka spędza tez czas z babcią która przygotowuje sama kluski do zupy, obowiązkowo cienko krojone. Nince tez dostaje się kilka placków które modyfikuje nauczona doświadczeniem starszych. Do tych placków wkłada rodzynki , orzechy, formuje Różne kształty;rogaliki i inne pierożki . Kładzie na kaflowa płyty i czeka .A na koniec polewa tym miodem który zbierała i pomagała przy jego obróbce pradziadkowi. To są smaki mojego dzieciństwa , niekoniecznie zdrowe, ale zawsze pełne miłości osób które je przygotowywały . ❤️?teraz mała Ninka dorosła ale mała Zuzia pomaga mamusi we wszystkim i równie ciekawa jak mamusia ponad 30 lat temu chętnie pomaga i tez eksperymentuje .?

Smak dzieciństwa to smak beztroski, radości i miłości, smak wspólnie przygotowywanych posiłków przez kochającą mamę I wspólnie zmęczonych w gronie rodzinnym razem z bratem i tata. Smak z dzieciństwa to domowe frytki z ziemniaków smażonych na smalcu, które mama kroila zwijala w ręcznik, żeby odcisnąć nadmiar wody i smażyłam na rozgrzanym tłuszcz i a my mali staliśmy w kolejce z talerzykami no trzeba było czekać na swoją porcję aż się usmaży ( bo tak szybko znikały). To było danie pełne radości i zapachu oraz konkurencji bo trzeba było pilnować żeby brat nie zgarnął naszej porcji, do tego odrobina doli i koniecznie keczupu. Kolejny smak z dzieciństwa który mi się przypomina to wspólne pieczenie z mamą ciasta co sobotę ” murzynek „. Ja jako mała kucharka zglaszalam się jako ochotnik do pomocy w mieszaniu. Ale nie bez powodu. Murzynek robilysmy z domowej czekolady, czyli najpierw musialysmy rozpuścić masło, mleko, cukier i kakao a ja chętnie to mieszkałam żeby wykładać ta czekoladę;) , pamiętam że nie raz było za mało i ten murzynek nie wyrósł ale mama nigdy nie krzyczała na mnie za To, spojrzała tylko i stwierdziła że trzeba będzie coś dorobić. Potem dodawałam resztę składników i pieklysmy to ciasto w „prodizu” . Było pachnące, czekoladowe, słodkie i przepyszne. Zjadalismy je na ciepło lub wystudzone polane czekoladą ( kolejna porcja ). Inny smak z dzieciństwa to wakacje u kochanej babci którą robiła tajemnicze danie w ” szybkowarze” wiejski kurczak w całości, ziemniaczki, cebulka, marchewka i czerstwy chleb żeby nasączyć się tym sosem. To było obłędne danie, ten zapach, jakaś magia , tajemnica , coś innego bo nie rozumiałam jak tak zamyka się wszystko i nic się nie robi ą potem gotowe. Pamiętam do dzisiaj smak tego chleba, który napecznial tym sosem spod kurczaka i słodkich warzyw i ogólnie pamiętam radość domowników którzy cieszyli się na widok jedzenia. Kolejny smak dzieciństwa to niedzielny obiad. Mama od rana wstawiala rosół na wiejskim kurczaku i warzywach z domowego ogrodu. Potem wyjmowala te warzywa i mięsko i robiła z tego ” potrawke” . Dodawałam ugotowany ryż, kurczaka w kawalkach, groszek z puszki, marchewkę slodziutka, i polegała wszystko białym sosem. Podejrzewam że był to beszamel na bazie rosołu. Choć byłam dzieckiem i niewiele się pamięta, to najbardziej kojarzy mi się zapach, smak i atmosfera wokół posiłków. Bo jedzenie jednoczy ludzi, wyzwala w nas dobre emocje i pomaga zachować dobre wspomnienia. Dziękuję że mogłam napisać ten komentarz od rana mam teraz dobry humor bo przypomniałam sobie jak wiele dobrych chwil było w moim życiu. Pamiętajmy tylko to co dobre. Pozdrawiam.

Ja pamiętam chleb z musztarda to byl rarytas oraz obiad parzy bialej z kapusty tanio ale.jakie pyszne proste dania a zapadły w sercu pamietam jak.mama chleb smażyła na patelni byl chrupiący znakomity to były czasy prosto tanio ale jakie dobre