Lubię grillowanie
za pałaszowanie,
za to, że nie ma wtedy czasu na plotkowanie,
za plecami innych „obrabianie” (każdy jest pochłonięty żarciem),
za to, że jest wesoło,
wkoło,
że psy na zapach grilla ogonem z radości merdają,
i że one też jak na zbawienie na niego czekają,
za to, że mogę wtedy posiedzieć na trawie,
na naturalnej, zielonej murawie,
za biedronki i ptaszki, które wtedy wokoło fruwają,
i swym pięknem oko zachwycają,
za ten dym, którego straż gasić nie musi,
a którego zapach tak bardzo kusi,
za rock n rolla, który wtedy w serduchach gości,
za zero złości,
a morze miłości,
za te wtedy piękne chwile,
kolorowe jak motyle,
za to, że wtedy nawet teściowa
jest jak nowa,
że o synku ciągle nie gada,
ale kaszankę pyszną jak marzenie zajada,
za to, że atmosfera jest taka wspaniała,
za to, że grillowanie kocha Polska cała,
za to, że to Polaków sport narodowy,
taki hardcorowy i nietypowy,
za ten uśmiech, który wtedy na twarzach gości,
za to, że jak jest grill w piątek, to nikt wtedy nie pości,
za kawały, którymi się wtedy sypie jak z rękawa,
i za to, że wtedy nie pije się takiej używki jak kawa,
za to, że o pracy się wtedy zapomina,
i że zadowolona jest mina!!!

Pomimo, że najprostsza w wykonaniu
to najlepsza w smakowaniu
kiełbaska z grilla
wszystkim czas umila
A najlepiej to Olga Smile przygotuje
i na swojej stronie zaprezentuje :)

Grillowanie pokochałem stosunkowo niedawno. Do tej pory kojarzyło mi się z nieprzyjemnym zapachem spalenizny i tłustą kiełbasą – spieczoną z zewnątrz, a zimną i surową w środku. Do tego mass media krzyczące wszem i wobec: „Uwaga, uwaga! Zbyt częste jedzenie pieczonych na grillu potraw to niebezpieczeństwo w postaci wielu chemicznych pułapek.”. Ale nadszedł dzień, TEN dzień, kiedy ją poznałem… JĄ – mistrzynię grillowania :) I właśnie tego dnia zakochałem się, zakochałem się w niej i w grillowaniu. Ona nauczyła mnie wszystkiego. Pokazała, że grillowanie to czynność prosta, szybka i jakże przyjemna, a jedzenie może być nie tylko smaczne, ale i zdrowe! Wiedzieliście o tym? Ja do tej pory nie. Teraz, po czasie, nawet trochę się wstydzę tej swojej ignorancji… Ale wróćmy do grillowania :) Uwielbiam „wyżerkę na trawniku”, bo tak właśnie nazywam nasze spotkania przy grillu. Te wszystkie pyszne warzywka, szaszłyczki, sery, mięsa, ryby i owoce. Tak, tak, owoce też grillujemy! A prawdziwym rarytasem jest dla mnie niegdyś znienawidzona biała kiełbasa. Gdy tylko słońce choć odrobinę przeciśnie się przez chmury, zbieramy paczkę znajomych, zabieramy sprzęt i ruszamy. Grillujemy wszędzie, gdzie tylko jest skrawek zielonej przestrzeni. Kocham to!

Lubię grillowanie z wielu powodów. Oczywiście nie sposób nie docenić samego sedna czyli przepysznych przekąsek, które na grillu nabierają zupełnie odmiennego smaku, jednak najważniejsza jest cała otoczka jaka towarzyszy grillowaniu. To czas kiedy wszyscy domownicy porzucają obowiązki, komputery i inne czasoumilacze, które zamiast łączyć niestety dzielą członków rodziny i z chęcią zbierają się w ogrodzie. Czasami mam wrażenie, że grillowanie jest jak dobry psychoterapeuta, który w bardzo krótkim czasie pozwala na odstresowanie i oczyszczenie umysłu z wszelkich trosk i zmartwień dnia codziennego. W tym czasie zatrzymuje się pogoń jaką niestety w dzisiejszych czasach toczymy każdego dnia, a presja jaka nam towarzyszy rozpływa się i unosi w dal wraz z dymem unoszącym się znad grilla. Wszyscy z niecierpliwością czekają na pyszności jakim nie sposób się oprzeć, raz po raz sprawdzając czy aby przypadkiem jakiś kawałeczek nie jest już gotowy do konsumpcji. Grillowanie kojarzy mi się z piękną pogodą i dotlenieniem organizmu, a także z wesołymi rozmowami i bezlikiem żartów. Grillowanie to czas, który łączy i napawa beztroską. Każdy sąsiad jest mile widziany, a nieproszony gość to zamiast stresu radość z kolejnego członka konwersacji i żartów. Bo grillowanie to nie pełne powagi przyjęcie, a beztroskie oderwanie od rzeczywistości. Uwielbiam to, że w zapomnienie idą wszelkie niedokończone prace domowe, a jedyne zmartwienie jakie mam na głowie to spoglądanie na grill czy aby pyszności nie zamieniają się w kawałeczki węgla. Jednakże w tak beztroskim klimacie nie można zaliczyć tego do trudnych obowiązków poza tym trudno o przypalenie gdyż domownicy raz po raz sprawdzają czy aby przypadkiem nie nadszedł kulminacyjny punkt grillowania gdy przekąski z grill lądują na stole. Lubię uśmiechy bliskich i wspólne granie w badmingtona, lubię zwykłe leżakowanie i smaczną smakową wodę sodową którą popijamy w oczekiwaniu na jedzenie. Cokolwiek nie robię w trakcie grillowania nabiera to całkiem innego wymiaru – pełnego beztroski i radości z małych na co dzień nie docenianych momentów. I nawet czas gdy po zjedzeniu większość z nas wydobywa z siebie jęki, że zjadło się za dużo niż potrzeba, gdyż oprzeć się pysznościom nie sposób nie są męczące. To znak, że grillowanie udało się właśnie tak jak powinno!

Gdy sobie grilluje, każdy sąsiad podpatruje
i noskiem swym wykręca gdyż ten zapach go zachęca.
Kwiatek zrywa dla sąsiadki, klucz przekręca w drzwiach do chatki
i przybiega z wielka slinką częstujemy sie dziś świńką!