Powidła śliwkowe

Powidła śliwkowe. Wspaniałe po prostu wspaniałe. Powidła śliwkowe uwielbiałam już jako dziecko, takie swojskie, domowe. Powidła śliwkowe przygotowywane przez babcię i mamę. Dostałam nawet w spadku miedzianą wielką patelnię, przeznaczoną do smażenia powideł i marmolad. Nie używam jej zbyt często, ponieważ współczesne garnki teflonowe lub ceramiczne wydają mi się do tego celu znacznie wygodniejsze. A patelnia zdobi moją kuchnię jako zabytek. Ostatnio spotkałam patelnie do smażenia powideł w jednym ze sklepów sieciowych i wręcz oniemiałam ze zdziwienia. Czyżby wracała moda na stare patelnie miedziane? Może … w każdym razie, gdy zobaczyłam ową miedzianą piękność, doszłam do wniosku, że muszę pokazać przepis na powidła. W pierwszym roku, gdy zamieszkałam poza miastem, nie miałam pojęcia, cóż to za drzewa owocowe rosną wokół mojego domu. W tamtym sezonie nie miały ani jednego owocu. Nie stanowiło to dla mnie najmniejszego problemu, wystarczyło samo drzewo w okolicy, tak cieszyłam się z niezależności i otaczającej mnie przyrody. Gdy osiedliłam się już na dobre, drzewa na wiosnę zsypały się kwiatami, to był znak, że wkrótce pojawią się owoce. Nie myliłam się, po kilkunastu tygodniach korony drzew uginały się od śliwek — małych, kształtnych i smacznych, które okazały się prawdziwymi, starymi odmianami węgierek.

Przepis na Powidła śliwkowe

Składniki dania Powidła śliwkowe

• 3 kg śliwek węgierek
• 1½ kg cukru
• 1 łyżeczka cynamonu

Przygotowanie Powidła śliwkowe

1. Z dojrzałych śliwek wyjmuję pestki. Wykładam owoce na dużą miedzianą patelnię i smażę na średnim ogniu, często mieszając, aby nie przywarły do dna. Po półtorej godzinie, gdy masa bardzo zgęstnieje, dosypuję cukier i cynamon.
2. Powidła smażę jeszcze ok. 40 minut. Gdy są już gęste, aromatyczne, o ciemnej barwie, napełniam nimi wyparzone słoiki, zakręcam, odwracam do góry dnem i pozostawiam przykryte gazetami oraz kocem do całkowitego wystudzenia.